maandag 17 maart 2008

Taaie dag met een gouden eind...

Afgelopen zaterdag eindelijk eens rustig weer met voor de verandering eens geen 6 bft. Dus de afspraak was al snel gemaakt om met Roland op de snoekbaars te gaan vanaf de kant. Want er stond nu nauwelijks tot geen wind en dat maakt het vissen vanaf de kant toch een heel stuk prettiger. Nu konden we namelijk erg licht vissen en toch perfect contact houden met de bodem en voelen wat er allemaal gebeurde onder water. We hadden dus goede hoop op een succesvolle dag met veel snoekbaars...

Dat bleek dus in flink tegen te vallen. De eerste stek waar we wilden gaan vissen was gesloopt en er stonden al enkele vissers. Dus een klein stukje verder gereden en daar geprobeerd. Na een uur gooien en wisselen van kunstaas had Roland 1 aanbeet gehad en ik helemaal niets. Hier waren ze dus niet actief. We dachten waar we nog heen konden gaan om de middag te vullen. We besloten een flink stuk te rijden om een kleine haven aan te doen waar we al enkele maanden niet waren geweest. Na 3 kwartier rijden waren we er eindelijk. We begonnen snel met vissen. Het was hier niet zo heel erg diep, denk een paar meter dus we konden lekker licht vissen met loodkopjes van 7 gram. Na een half uurtje gooien toch eindelijk de eerste aanbeet en het eerste snoekbaarsje was binnen. Was wel een erg kleintje denk dat die de maat maar net haalde. Snel weer teruggegooid. Kort daarna ving ik er nog 1 die rond de 45 cm was. En ook vlak daarna vlak voor de kant een felle aanbeet van een klein snoekje die ook rond de 40 cm geweest moet zijn. Dat was even een opleving. De aanbeten waren allemaal erg voorzichtig en je moest zo traag mogelijk vissen om een aanbeet te krijgen. Roland wist helaas nog geen vis te vangen.

Het was ondertussen al aardig laat in de middag en je merkte dat het al iets donkerder begon te worden. Roland wilde toch graag wat vangen, want 5 uur vissen en niets vangen daar wordt hij niet echt vrolijk van. Zeker ook omdat we net een uur door de polder gebanjerd hadden in de hoop een snoek te vangen maar zonder succes. We besloten nog even vanaf de overkant de haven te bevissen in de hoop dat de snoekbaars nu wel wakker was. Ook wisselde ik nog eens van kunstaas en probbeerde een zandaal in de kleur Salt & Pepper die ik tegenkwam tijdens het opruimen van mijn zeebaarsspullen. Roland volgde de kleur en deed er een culprit shad aan in de zelfde kleur. Ook besloot ik de manier van vissen eens te veranderen en liet het zandaaltje lekker fel op en neer stuiteren. Daar waren de snoekbaarzen blijkbaar erg van gecharmeerd want na de tweede worp een stevige aanbeet en hangen!

Het was geen kanjer maar wel de grootste van de dag tot nu toe. Toen gingen ze los. Roland die de hele dag al niets ving haakte vlak na mij zijn eerste vis. Die trok de Pezon et Michel gelijk goed krom en ook de slip hoorde je veelvuldig ratelen. Dat was gelijk een hele beste!
Na 5 minuten stevige strijd kon ik hem het water uit tillen. Een prachtige snoekbaars van 74 cm! Roland's dag was ineens helemaal goed. Hij kon ook weer eens lachen sinds lange tijd!




Deze prachtige vis van Roland kon na enkele plaatjes snel weer terug het water in. We vingen in korte tijd allebei nog een aantal mooie snoekbaarzen rond de 50 cm tot 60 cm. Tot mijn zandaal tijdens het zakken gruwelijk hard gegrepen werd. Ook nu kromde mijn Pezon et Michel stokje zich behoorlijk. De snoekbaars aan de andere kant merkte dat er iets niet klopte. En wilde niet meewerken om dichterbij te komen. Maar uiteindelijk kwam hij toch dichterbij en na een 5 tal minuten kon Roland de vis veilig landen. Ook dit was een hele mooie snoekbaars. Stiekem hoopte ik dat deze groter zou zijn maar dat was die niet. Deze prachtige vis was 72 cm.

Mijn dag kon eigenlijk al niet meer stuk maar om ook nog zo'n mooie vis te vangen als afsluiter maakt het allemaal nog mooier. Nadat deze vis weer vrolijk wegzwom hoopte we dat er misschien wel nog grotere te vangen zouden zijn. Maar helaas. Zo plots dat ze actief waren, zo snel deden ze helemaal niets meer. We hebben nog wat van kunstaas gewisseld, manier van vissen maar niets hielp. We gingen maar langzaam richting huis. Onderweg nog napratend over deze toch wel aparte dag. Een hele dag nauwelijks beet, op enkele kleintjes na, en dan in ongeveer 3 kwartier op het einde van de dag een mooi aantal snoekbaarzen vangen waarvan er 2 wel van superformaat! Wat kan vissen toch mooi zijn...

zondag 9 maart 2008

Dagje op de snoekbaars

Zaterdag zijn Roland en ik na toch wel enige twijfel omdat het in de middag flink zou gaan waaien toch weer richting de waterkant getrokken. We hadden alle twee behoorlijke viskriebels en besloten om weer en wind te trotseren. De Pezon et Michel stokjes gingen de auto in samen met een zakje shadjes en wat loodkopjes. We waren zo rond een uur of 12 op de eerste stek aangekomen. De wind viel gelukkig nog mee, zeker omdat die haaks op onze lijnen stond. De tweede worp leverde al een mooie aanbeet op, maar ik wist die niet raak te slaan. Dat was erg jammer, maar gaf wel hoop. Roland had na een paar worpen ook een mooie aanbeet en wist een hele mooie baars te vangen van 43 cm. Dat was al een lekker begin!

Al gelijk een lekker begin, Roland met een mooie baars van 43 cm.


Van dergelijke baarzen blijven we onder de indruk...


Na een kwartiertje gooien kreeg ik weer een flinke aanbeet vlak onder kant. En weer miste ik deze aanbeet. Ik besloot maar eens om van shadje te wisselen en er een kleinere aan te doen. Niet veel later wist Roland zijn tweede vis te vangen. Dit keer een mooie snoekbaars van 58 cm.


De eerste snoekbaars voor Roland van 58 cm


Ondertussen was de wind al flink aangetrokken en ook het zonnetje verdween achter de wolken. Ik vond het toch wel tijd worden dat ik een aanbeet ging raak slaan. Ik ging er eens goed voor zitten, straalde mijn shadje nog eens goed in zodat de snoekbaars hem wel moest pakken. Worp na worp gebeurde er helemaal niets... Tot eindelijk na 15 minuten volle concentratie die ene aanbeet. Een fractie voelde ik weerstand en toen los. Het begon nu toch wel wat vervelend te worden. Zeker toen ik Roland hoorde roepen om even te komen helpen met het landen van zijn 2de snoekbaars. Deze was 52 cm en mocht snel weer terug het water in.

Ondertussen was de wind nu flink aangetrokken en werd het contact houden met de bodem steeds lastiger. We besloten het nog een uurtje te proberen. Uiteraard haakte Roland weer de volgende snoekbaars. Deze was net maats en mocht ook gelijk weer terug het water in. Toen viel er een half uur volledige stilte. Zelfs Roland kreeg geen aanbeten meer. En toen had ik eindelijk de langverwachte dreun vlak onder het kantje en dit keer sloeg ik zelfs raak! Na de nodige strubbelingen kwam er een hele mooie baars boven. Die mocht mooi op de foto. Roland probeerde hem te pakken, maar schijnbaar vond de baars het te hard waaien en schudde een keer met zijn kop en verdween weer naar de bodem. Roland schatte hem zeker op 45 cm. Jammer dat we er geen foto van konden maken maar ik was gelukkig na een hele middag vissen eindelijk van de 0 af. We gingen nog een paar worpen maken en daarna naar huis. We hadden wel weer genoeg in de wind gestaan. En om nog maar eens te bewijzen dat het vandaag de dag van Roland was ving hij nog een mooie snoekbaars van 61 cm.

En als afsluiter nog een mooie snoekbaars voor Roland

En rond half 6 gingen we weer richting huis. Het was geen makkelijke visserij die dag, maar het heeft toch weer zeker voor Roland een paar hele leuke vissen opgeleverd. En ondertussen beginnen de zeebaarskriebels ook weer flink op te spelen nu de temperatuur steeds hoger wordt en het al langer licht blijft 's avonds. We moeten nog een kleine maand geduld hebben...

Groeten Chris en Roland

Zeebaarsshop.nl