Visvakantie 2011 Noorwegen Hitra, Angelamfi Grefsnesvagen Deel 2

Het heeft even geduurd, maar hier is dan het tweede deel van het verslag van onze vakantie. Veel leesplezier!

Zondag 17 juli

We wisten dat het ook vandaag nog behoorlijk zou waaien dus hadden we lekker uitgeslapen tot een uur of 11. Echter toen we wakker waren en eens buiten keken bleek het stralend weer te zijn. Echter stond de wind er nog wel, maar die was al veel zwakker dan gisteren. Dat beloofde veel goeds natuurlijk. Gelijk op de laptop gekeken wat de voorspellingen waren en inderdaad zou de wind er langzaam uitgaan. De volgende dag zou die zelfs helemaal wegvallen. Een 0 m/s is natuurlijk altijd goed om te zien! We besloten vanmiddag op platvis te gaan vissen. Eerst een paar koolvisjes vangen op enkele onderwater bergjes vlak bij de locatie. 

Hier bleken de gullen ook actief te zijn, dus blijven we wat langer hangen. Na een uurtje vissen besloten het gekozen baaitje op te zoeken. Hier zou volgens een groep Belgen een zandplaat liggen. Het doel was om naast schar te proberen een paar mooie schollen te vangen. In de baai lagen we lekker beschut en konden we mooi ankeren op 15 meter. Hier maar eens wat proberen dachten we. De scharren zaten er wel. Verder stikte het er van de minigulletjes. Dus we hadden beet genoeg. 

Op een gegeven moment had ik beet en draaide de vis langzaam naar boven. Het bleek een mooie felrode poon te zijn. Maar wat nog veel spectaculairder was zwom er achter, namelijk een flinke heilbot! Dit was echt vet om te zien. De heilbot cirkelde vlak onder de poon. Ik liet de poon een meter of 2 onder het wateroppervlak zwemmen om te kijken wat de heilbot zou doen. Deze had wel degelijk interesse in de poon en deed een paar uitvallen! Vervolgens dook hij langzaam weer de diepte in. De poon kwam er dus goed vanaf. Na dit voorval had Wouter voor de zekerheid een hengel voorop de boot neergezet met een goede lap koolvis eraan. Je weet natuurlijk nooit of die heilbot terugkomt. Verder hebben we nog geprobeerd met shads te vissen maar helaas liet de heilbot zich niet meer zien. 

Wouter met de "boosdoener" die er met de lap koolvis vandoor ging.

Tegen het einde van de middag begon de slip te ratelen van de hengel met aas eraan. Zou het dan toch? Wouter liet de vis een stukje weg zwemmen om vervolgens de haak te zetten. Het bleek geen heilbot te zijn maar een moddervette gul. Ook leuk natuurlijk. Hierna hebben nog een uurtje doorgevist en was het tijd om terug te gaan. In de avond ging het regenen en met de goede voorspelling voor de volgende dag besloten we deze avond binnen te bleven en wat films te kijken.

Maandag 18 juli

Vandaag was het inderdaad mooi weer met nauwelijks wind. We moesten eerst nog wat boodschappen doen voordat er gevist kon worden. Hierna zouden we een stevige maaltijd nuttigen en veel eten meenemen voor tijdens het vissen. We hadden het plan om tot diep in de nacht met aas te gaan vissen op de bodem. Na het avondeten was de wind inderdaad helemaal weggevallen. Snel de hengels gepakt en op naar de boot. We zagen dat het verder op zee helaas nog steeds behoorlijk onstuimig was. We besloten in het fjord te gaan vissen op wat dieper water met aas. Doordat het windstil was konden we met de spinhengel en 200 gram lood vrij makkelijk tot ongeveer 140 meter diep vissen. 

Wouter met van de haaitjes die we in de nacht vingen

Soms ook met 3 tegelijk aanboord

Er was van alles te vangen met aas op de bodem, zoals deze leng.

We hebben op verschillende onderwaterbergen gevist die afliepen van 80 tot 100 meter naar 140 a 150 meter. We hebben hier best leuke visserij gehad. We vingen grote wijtingen van over de halve meter, diverse haaitjes, leuk formaat leng, schelvis en natuurlijk lom. 

"Nachtvissen" in Noorwegen

 Helaas verspeelde Roland een echt zware vis, maar ja als de haak losschiet doe je er weinig aan. Rond een uur of 4 in de ochtend gingen we langzaam aan weer richting de haven. Het zou rustig blijven met de wind dus we hoopte de volgende dag weer de zee op te kunnen.

Dinsdag 19 juli

Na het nachtje vissen iets later opgestaan als normaal. Het gelukkig nog steeds mooi zonnig en rustig weer. Prima gelegenheid om eens wat verder de zee op te gaan. Dit hadden we nog niet gedaan deze vakantie. Het doel was nu om te proberen wat grotere gullen te vangen. Een metervis was het doel. Rond het middaguur waren we klaar om te vertrekken en na een goede 3 kwartier varen lagen we op de eerste van ondieptes boven Froya. Het bleek hier werkelijk te stikken van de kleine koolvisjes. We probeerden hier om eerst een koolvisje aan de pilker te krijgen en deze dan weer te laten zakken tot onder de school. In de hoop dat er zo een mooie kabeljauw achter het koolvisje aan zou komen. Dit ging op de eerste stek niet naar wens, na een paar driftjes nog steeds geen overtuigende aanbeten gehad van kabeljauw. 

We besloten het een stukje verder te proberen op een ander bergje. Hier lieten we ons weer als het ware “heuveltje af” driften. We beginnen altijd op de top en laten dan de boot afhankelijk van de richting van de drift langs het aflopende talud driften. Je komt dan vanzelf de school koolvisjes tegen op deze manier. Ook hier kwam rond een meter of 40 diepte een mooie grote rode vlek in beeld. Maar hier konden we duidelijk onder deze school enkele mooi bogen zien op de dieptemeter. Dit moest natuurlijk groot wild zijn welke actief waren onder de school. Hier hadden we dan eindelijk echt succes met de pilker en koolvis. Het was wel zaak de kabeljauw ruim de tijd te geven om het koolvisje goed te pakken. Geef voldoende lijn indien nodig en sla pas aan op het moment dat de vis echt begint weg te zwemmen. Zo kregen we alle drie elke drift wel 1 of 2 aanbeten. Het is soms wel lastig ze aan te slaan of aan de haak te houden. Maar we vingen zo wel enkele mooie gullen tot dik in de 80 cm. Wouter had op een gegeven moment een hele mooi zware aanbeet en toen hij aansloeg boog zijn hengel in een hele mooie hoepel en werd er mooi lijn genomen. Helaas schoot deze vis los…

Mooie gullen aan de pilker/koolvis

Eind van de middag kwam er plots een stevige mistbank op zetten en zaten eerst in de zon, 10 minuten later konden we nog maar 50 meter ver kijken. We besloten rustig terug te varen richting het fjord, wie weet of er nog een zware bui in het verschiet zou liggen. Toen de mist na ongeveer een dik uur wat leek op te trekken besloten we een bergje onder Titran te proberen. Dit bleek een goede keus. Hier hadden we een paar hele mooie uren met een aantal dikke gullen. Roland wist hier de lat scherper te stellen door een mooie kabeljauw van 93 te vangen. 

Roland met een mooie van 93 cm.

De drift erna krijg hij een wat aparte aanbeet. Er werd veel meer lijn genomen dan gebruikelijk was bij een aanbeet van een gul. Ik zei voor de grap dat dit misschien wel een heilbot kon zijn… Toen de vis lijn bleef nemen zette Roland de haak. Hangen, het binnen drillen ging zwaar maar runs bleven uit. Misschien toch gewoon gul? Maar het lompe stompwerk ontbrak. Gespannen keken we naar het water toen de vis bijna binnen was. En ja hoor, daar verscheen een donkerbruine schim. Heilbot! 

En een driftje later pakte hij deze mooie heilbot!

Uiteraard was iedereen erg enthousiast en snel werd het schepnet gepakt en kon de heilbot geland worden. Yesss, hij was binnen! Het was geen monster maar met een dikke 4 kilo waren we alle drie dik tevreden! Eindelijk een heilbot gevangen. 

Maar ook Wouter wist mooie gullen te vangen zoals deze!

We hebben hier nog lang doorgevist en nog een hoop mooie dikke gullen gevangen. Helaas geen uitschieters meer, maar wel een prachtige visserij. Rond een uur of 2 in de nacht vonden we het toch wel mooi geweest, tijd om terug te gaan en een stevige maaltijd te nemen. Als afsluiter natuurlijk enkele biertjes ;-)

Woensdag 20 juli

Vandaag stond er meer wind waardoor we helaas niet op zee konden vissen. Dat was allemaal iets te veel van het goede. Gelukkig kwam de wind wel uit een goede hoek zodat we nog wel redelijk konden vissen rond Titran. We besloten deze middag weer naar het plekje van gisteren te gaan. Wellicht lag er nog een heilbot te wachten of een grote kabeljauw.. We merkten gelijk al bij het laten zakken van de pilker dat we een stuk sneller driften dan gisteren. Dit zorgde ervoor dat we veel lijn moesten geven om bij de bodem te blijven met de pilker/koolvis combi. Dit maakte het vissen allemaal niet makkelijk. Maar de gullen waren weer actief en we vingen weer een mooi aantal dikke vissen.

Ook een mooie van 93 cm

Zelf zette ik de 93 cm van de kabeljauw van Roland gelijk met ook een mooie vis van 93 cm. Wouter wist ook een paar hele mooie te vangen tot 90 cm. Het kwam zelfs 1x voor dat zowel Roland als ik bijna tegelijk een aanbeet kregen. Even later konden dan ook gezamenlijk de vissen naar boven gedrild worden.

Ook een double hook-up kwam regelmatig voor!

 Begin van de avond ging de beet er vrij plotseling uit. Ook de wind trok nog wat verder aan. We besloten om terug te varen. Konden we een keer voor 12 uur ’s nachts avondeten. Morgen zou de laatste dag worden om te vissen. Helaas zag het er qua wind niet veel beter uit. Maar ja, die ene metervis zou toch gevangen moeten worden. We zouden het wel zien de volgende dag.

Donderdag 21 juli

Vandaag dus de laatste visdag. Helaas zelfs iets meer wind nog als de dag ervoor. Het zou dus in ieder geval een taaie dag gaan worden. In de ochtend eerst nog wat boodschappen gedaan en alvast de bus volgetankt. Zo tegen 1 uur gingen Roland en ik er toch even op uit. Wouter zou achterblijven en alvast wat gaan opruimen. We besloten zo ver mogelijk richting Titran te varen. Dit ging nog wel aardig. Maar de wind was inderdaad goed aanwezig en een snelle drift was dan ook het gevolg. We gingen het eerst proberen op een paar voor ons nieuwe ondieptes langs Froya. Hier was helaas weinig te beleven. Omdat het voorbij Titran ook niet te doen was qua golven besloten we net achter het eiland te blijven. Zo was de zee nog redelijk rustig en hadden we alleen te maken met de wind. De visserij was erg taai, de snelle drift maakte het ook niet makkelijk. Uiteindelijk dan toch een aanbeet voor Roland. Het leek een mooie vis te worden, alleen schoot deze halverwege los. Dat was erg jammer. Ongeveer 1,5 uur later op een ander stekje in de buurt een mooie aanbeet bij mij. Er werd voelbaar korte mette gemaakt met het koolvisje onderwater en al snel begon de vis te zwemmen. Het moment om de haak te zetten. Ook deze vis voelde zwaar aan. We hoopten natuurlijk al op die ene meter vis. Toen deze na een 5 tal minuten boven kwam was het inderdaad een echte dikzak. 

Laatste vis van de vakantie...

Helaas geen meter, maar met 94 cm toch een hele mooie vis! Na deze vangst gebeurde er weinig meer en ook de wind nam nog verder toe. Rond een uur of 5 weer terug gevaren. Zo hadden we nog mooi de tijd om de boot schoon te maken.

94 cm en precies 10 kg!

 In de avond hebben we alles op geruimd en ingeruimd. We hadden 1 koelbox bij ons voor de vis. We hebben alleen de vis meegenomen welke niet meer terug kon of erg slecht gehaakt was. En ondanks dit zat die toch nog bijna vol! Dit geeft wel aan dat er vis genoeg te vangen valt daar. Vrijdag om 3 uur in de ochtend opgestaan voor de weg terug. Deze verliep soepel en zaterdag waren we rond 5 uur in de middag weer thuis.

Wij hebben een geweldige visvakantie gehad. Ook eindelijk een keertje mazzel met het weer. Wie de eerdere verslagen van ons heeft gelezen, weet dat de vorige 2 vakanties goed verwaaid waren. Het blijkt verder ook dat je in Noorwegen veel lichter kan vissen dan men denkt. Onze zwaarste hengels waren in de 80 grams klasse. De lichtste waren verticaalhengeltjes tussen de 14 en 21 gram. Hier was gewoon erg goed mee te vissen. Alles natuurlijk wel een beetje afhankelijk van de diepte natuurlijk.

We willen Raffie en Linda van Cordestravel bedanken voor de goede service en ook de mensen van Angelamfi Grefsnesvagen natuurlijk!

Groeten Chris, Roland & Wouter

Visvakantie 2011 Noorwegen Hitra, Angelamfi Grefsnesvagen Deel 1

Na lang wachten was het dan eindelijk zover. Het was maandagochtend 4 uur 11 juli 2011. Het moment dat we zouden vertrekken voor onze 10-daagse visvakantie naar de locatie Angelamfi Grefsnesvagen op het eiland Hitra in Noorwegen. Naast Roland was Wouter dit jaar ook van de partij. Hij is nog nooit in Noorwegen geweest, laat staan om te vissen. Het zou voor hem een extra spannende en vooral leuke ervaring worden.

De Colorline

Van binnen net zo imposant als van buiten

Het eerste deel van de reis bestond uit ongeveer 6 uur rijden richting Kiel voor de overtocht met de Colorline. Dit ging vrij voorspoedig en rond het middaguur konden we inchecken. De overtocht zelf was erg relaxed, er is ook van alles te doen aan boord van de Color Magic. Wij hielden het bij een paar biertjes en daarna een beetje op tijd naar bed. De volgende ochtend rond half 8 opgestaan, even een ontbijt genuttigd en van de boot af.Aankomst in het Oslofjord


Bijna vanzelfsprekend werden we er door de douane uitgepikt, want 3 jongere kerels moet je natuurlijk niet zomaar laten doorrijden… We hadden hier ons thuis al goed op voorbereidt en natuuuuuurlijk hadden we ons netjes aan de limieten gehouden welke mooi in het zicht lagen. Na wat vragen en het doorneuzen van enkele tassen met kunstaas wenste de beste meneer ons nog een fijne vakantie en konden we doorrijden. Dit was gelijk de start van het laatste deel van de reis, de rit door Noorwegen over de E6 en de 3 richting de accommodatie. Toen we een stuk voorbij Oslo waren en midden in de natuur zaten, vlogen de tijd en kilometers voorbij. Het is echt een prachtig land en we zaten alle 3 te genieten.De Noorse wegen bevielen ons goed!

Bijna bij de Hitra Tunnel

En op naar het eiland Hitra!

Rond een uur of 7 kwamen we aan bij Angelamfi Grefsnesvagen. We hadden onderweg alvast wat boodschappen gedaan zodat we dat in ieder geval niet meer hoefde te doen de komende dagen. Er was helaas niemand aanwezig maar na een telefoontje bleek de sleutel in de deur van ons huisje te zitten en konden alvast de spullen uitladen. Toen Jaci wat later op de avond aankwam om alles af te handelen spraken we af om de volgende morgen 9 uur de boot door te nemen om te kijken hoe alles werkte. Dat vonden we prima, konden wij mooi een beetje bijkomen van de toch wel lange zit.Links boven is ons huisje voor de komende 10 dagen.

Na het eten besloten we natuurlijk wel om even vanaf de steiger te vissen met een klein shadje. Wellicht dat we wat zouden vangen… Roland zijn eerste worp leverde een mooie gul op van maarliefst 73 cm! Zo welkom in Hitra! Kijk dat was een prachtige start. We hebben die avond tot een uur of 2 gevist en totaal 8 gulletjes gevangen van tussen de 30 en 60 met die uitschieter van Roland. Ook bleek er genoeg schar te zitten en niet van die kleintjes. Er kwamen gewoon serieuze lappen boven van dik 35 tot tegen de 40 cm. Dit soort vangsten van de steiger voor de deur beloofde natuurlijk wat voor de visserij die nog moest gaan komen.

Woensdag 13 juli
Vandaag op tijd opgestaan om samen met Jaci alles na te lopen wat betreft onze gehuurde boot, een Arvor 215 met 100 pk inboard diesel. We kregen nog wat uitleg over het varen dat je goed moest opletten voor ondieptes die met hoogwater niet zichtbaar zijn.Daar ligt hij...

Ons "bootje"

Hierna kon de eerste visdag beginnen. Het waaide nog wel een beetje en we besloten daarom eerst maar eens in de buurt te proberen om te kijken wat er daar op de ondieptes allemaal te vangen was. We gingen lekker licht vissen en met onze verticaalhengeltjes waarmee we thuis op snoekbaars vissen konden we prima uit de voeten met een 70 grams loodkop en een shadje erop. We viste op twee manieren, Wouter en Roland viste kort bij de bodem en ik draaide heel langzaam steeds het shadje naar boven. Alle twee de methode leverde vis op, maar ik kreeg duidelijk meer aanbeten en wist er naast gul ook enkele leuke polakken mee te vangen.Leuke gullen op 5 a 10 minuten varen van de accomodatie

Aan licht materiaal...

... erg leuke visserij!

We hebben zo een hele leuke visserij gehad met een mooi aantal gullen tussen de 50 en de 75 cm. Verder nog wat mooie polakken en wat kleine koolvisjes. Best aardig zo voor de eerste dag. Alle gevangen vis konden we ook weer zonder problemen terugzetten. We hebben tot een uur of 8 in de avond gevist, het zou de volgende dag een stuk beter weer worden met nauwelijks wind. Een mooie gelegenheid om verder de zee op te gaan. Daarom dus wat eerder terug gegaan.

Donderdag 14 juli
De eerste mooie dag waar de wind er eind van de ochtend helemaal uit zou gaan. We konden zo dus mooi nog een beetje uitslapen en rond het middaguur vertrokken we eerst naar Bispoyan. Daar was helaas geen leven te bekennen en het plan was om door te varen naar het bekende paard. Een wel bekende koolvisstek waar het ook erg diep is. Hier hebben we wat driftjes gemaakt en het leverde enkele koolvissen op van zo’n 50 tot ongeveer 70 cm.De eerste koolvis van Wouter

Ook Roland wist een mooie te vangen!

Ze moesten wel van erg diep komen, zo rond de 120 meter diep en goed voor de vis was dat ook niet. Want terugzetten was er helaas niet meer bij. Roland besloot eens te kijken wat er zoal op de bodem zat daar en liet op de top van de berg aan de zwaardere spinhengel een 250 grams pilker zakken naar ongeveer 140 meter diepte. Hier kreeg hij verschillende aanbeten waarvan er eentje toch echt wel een zware vis was. Zijn Illex Ashura Avalanche had niet vaak zo krom gestaan. Ook lompe stompen gaven aan dat het om een serieuze vis ging. Maar helaas loste deze halverwege. Dat was erg jammer. Verder lukte het niet om een vis van die diepte boven te krijgen. Waarschijnlijk kon de haak niet goed genoeg gezet worden, dus we lieten het hierbij.

Het was ondertussen halverwege de middag en de deining die er nog stond werd er ook niet minder om. Af en toe kon je mooi tegen een muur van water aankijken. Dit was voor Roland iets te gortig en hij werd dan ook steeds stiller. We besloten eind van de middag weer terug te varen en de beschutting op te zoeken. We begonnen met het afgooien van wat eilandjes om te kijken of we een mooie polak konden vangen. Dit ging best aardig en we hebben ons prima vermaakt.Het uitgooien van eilandjes staat garant voor Polak!

Daarna zijn we weer naar de stekjes van gisteren geweest. Dit zijn de ondieptes wanneer je vanuit de accommodatie linksaf gaat en dan is het een minuut of 5 a 10 varen. Hier hebben we opnieuw erg leuk gevangen en zaten er weer een paar mooie gullen bij tot zo’n 80 cm. Hier hebben we tot een uur of 9 in de avond gevist en daarna zijn weer teruggegaan.Mooie gul vanaf het ondiepe

De wind zou er nog steeds uitblijven dus waarschijnlijk was de deining die er liep morgen ook wel een stuk minder. In het huisje weer lekker gegeten en daarna nog even vanaf de steiger wezen vissen. Want Wouter wilde dolgraag een lipvis vangen.Wouter heeft eindelijk zijn lipvis gevangen

Dat lukt hem ook en zelf zat ik wat te klooien met een aasvisje op een loodkop om te kijken of er zo misschien een grotere gul te vangen was. Toen ik het zaakje langzaam naar boven draaide zag ik er plots een grijze schim achteraan komen. Ik kon niet zien wat het was, ik draaide wat door tot ik wat beter in het water kon zien wat het was. Het bleek een inktvis te zijn. Die had ik nog nooit gegeven, en dat zou in mijn eentje ook niet gelukt zijn.Ook gewoon inktvis vissen vanaf de steiger...

Het was wel listig om ze boven water te krijgen

Maar met wat teamwork konden we een paar van deze squids boven krijgen

Een inktvis boven krijgen is een echte team effort. Ze pakken namelijk het visje met de tentakels en houden het dan vast. Je kon ze mee naar boven krijgen door superlangzaam de hengel te heffen en dan weer bij te draaien. Als ze dan bijna in het oppervlakte waren moest Roland het net voorzichtig eronder schuiven en met een beetje geluk kon je hem dan scheppen. Zo hebben we ons nog best vermaakt en enkele inktvissen boven gekregen. Uiteraard hebben we ze weer laten zwemmen. Hierna hebben we onder het genot van een paar biertjes een film gekeken en was het tijd om te gaan slapen.

Vrijdag 15 juli
Vandaag was het de bedoeling om begin van de middag uit te varen. Ditmaal zouden we de omgeving rond de vuurtoren van Titran af gaan vissen. Hier heb je vele ondieptes waar je leuk vis zou kunnen vangen.Rond de onderwaterbergen zit soms vis zat...

Maar wild was het niet en ook het formaat van de vis eigenlijk tegen. We besloten te kijken of we vlak bij de rotsen wat op polak konden vissen. Links van de vuurtoren een stukje uit de kant liep een mooie gul van tegen de 100 meter waar het aan weerszijde rap opliep tot zo’n 50 meter aan de ene kant en tot rotsen boven water aan de vuurtorenkant. Doordat er zo goed als geen wind stond, konden we mooi met de stroming van het ondiepe afdriften. Roland en ik gooide een kleine 40 grams pilker naar de kant toe, terwijl Wouter een pilker recht naar beneden liet zakken. Na wat tikken draaide hij deze weer in een rap tempo naar boven, omdat hij niet tevreden was. Ver kwam hij niet, de pilker werd hard gegrepen en zijn hengel klapte dubbel terwijl de slip gierde. Enigszins verbaasd keken Roland en ik naar wat er allemaal gebeurde en vroegen wat er gebeurd was. “Was gewoon mijn pilker aan het binnendraaien en toen werd die gegrepen” was het droge antwoord. Terwijl wouter nog steeds in gevecht was lieten wij ook onze pilkers zakken en draaide die ook snel weer naar boven. En ook wij kregen allebei een mooie beuk en stonden toen ook met een kromme hengel en gierende slip. Na een minuut of 5 had Wouter zijn vis aan de oppervlakte, en het bleek een mooie koolvis te zijn. Super, we hebben een school jagende koolvis gevonden! Toen ook onze vissen bovenkwamen bleken dit ook mooie koolvissen te zijn van rond de 70 a 80 cm. We besloten snel om de pilkers te verwijderen omdat de dreggen toch wel problemen gaven met het onthaken. We wisselde deze om voor 70 grams loodkopen met een 15 cm lange salt shaker in een koolviskleurtje. Zo konden we de vissen gewoon in het water onthaken zonder deze telkens aan boord te hoeven halen. De twee uur die volgde was een waar koolvisfeest.Een van de vele doubletten..

Bijna elke keer dat we de shad snel naar boven draaide werd deze wel gegrepen door een mooie koolvis. Ook op de dieptemeter was duidelijk te zien dat de koolvis actief was, in een gebied van 50 tot 20 meter onder de boot stond het scherm vol met dikke rode strepen die kriskras door het water liepen. Deze visserij was een groot feest, zeker omdat we met erg licht materiaal stonden te vissen. Wouter gebruikte een 28 grams verticaalhengeltje van 2.10 welke regelmatig angstaanjagend ver doorboog. Roland viste met een Illex Ashura Black&Blue van 2.14 met een werpgewicht van 7 tot 14 gram (!) en zelf gebruikte ik de Illex Ashura Lightningbolt van 2.10 met een werpgewicht tot 35 gram. Uiteraard waren de molens wel iets forser in de vorm van een Stradic 4000 en Daiwa 3500 modellen. We wilden dit spektakel graag ook op film vast leggen. Maar helaas bleek de camera onderweg per ongeluk aan gegaan te zijn en stond er 1,5 uur broekzak op de film en was de accu leeg... Helaas één enkele aanbeet kunnen filmen van deze dag. Dat was wel erg jammer. Dit koolvis spektakel duurde ongeveer 2 uur en toen was het ineens over en zag je ook helemaal niets meer op de dieptemeter.Soms een uitschieter naar de 90 cm.

We hebben in die 2 uur ontelbaar veel koolvis gevangen. De grootste waren rond de 90 centimeter maar de meeste zaten zo tussen de 70 en de 80 cm. Helaas niet die ene uitschieter van boven de meter. Maar we mochten zeker niet klagen! Verder zaten er ook nog een paar hele mooie polakken bij, deze beten vaak wanneer we richting de rotsen driften en het steeds ondieper werd. Het ondertussen al weer tegen half 10 en we vonden dat een mooi moment om richting huis te varen en een welverdiende maaltijd te nuttigen samen met enkele koude biertjes.Even bijkomen op ons balkon om half 3 's nachts.

Zaterdag 16 juli
Deze dag stond er helaas iets meer wind. Maar met het koolvis geweld van de dag ervoor nog vers in ons geheugen zouden we het gewoon gaan proberen. Rond het middaguur waren we weer op de plek. Ze bleken nu niet actief te zijn. Dan maar proberen wat er op de bodem zat. Hier wisten we enkele gullen te vangen en een paar mooie schelvissen. We dachten dat het misschien wel aan het tij zou liggen dat de koolvissen zouden jagen. We besloten wat op de bodem te gaan vissen en eind van de middag weer op de koolvis te gaan. Het plan was om wat te gaan “rommelen”op wat dieper water met aas. Roland hing weer een zware 250 grams pilker aan zijn Illex spinhengel in combinatie met twee reepjes koolvis. Wouter en ik gingen voor een lood van 200 gram met een kort wapperlijntje. Hier kwam dan ook een stukje koolvisfile op. We zochten wat bergjes op die rond de 80 a 100 meter diep waren en lieten ons er dan vervolgens overheen driften. Dit ging met vlagen erg leuk. We vingen ontzettend veel lommen tot een cm of 60. Verder had Roland nog een mooie gul. Na een paar uur hadden we toch wel weer zin om met het lichte materiaal aan de slag te gaan. De wind nam helaas ook langzaam steeds meer toe wat ook duidelijk aan de golven en driftsnelheid te merken was. We gingen rond 5 uur weer richting de plek waar de koolvissen het de dag ervoor ook goed deden. De shads met een 100 grams kop gingen weer overboord. Er was een paar keer opdraaien nodig maar daar was dan toch weer de eerste koolvis. Regelmatig kregen we mooie beuken op de snel naar bovengedraaide shads en soms stonden we ook met zijn drieën tegelijk te drillen. Het formaat was wel iets kleiner. Dit lag nu rond de 60 a 75 cm. Misschien dat een enkele richting de 80 ging. Maar dat mocht de pret niet drukken natuurlijk. De camera was nu ook opgeladen en we konden mooi een paar aanbeten en drils filmen. Helaas was de wind dusdanig hard dat er wel veel ruis te horen was. Toen rond een uur 9 de wind nog verder aantrok vonden we het wel mooi geweest. Tijd om terug te gaan en lekker wat te gaan eten.

Binnenkort deel twee van het verslag!

Groeten,

Chris, Roland & Wouter.

Sneak Preview

Het schrijven van een goed verslag gaat even duren en aangezien we ook best wat filmmateriaal hebben van onze vakantie, kon ik het niet laten om daar eerst mee aan de slag te gaan. Ik heb een trailer/intro gemaakt voor de volledige film die nog moet gaan komen van onze vakantie naar Hitra. Veel kijk plezier!

Weer terug van vakantie

Afgelopen zaterdagavond waren Roland, Wouter en ik weer terug van onze 10 daagse visvakantie naar het eiland Hitra in Noorwegen. We hebben een geweldige tijd beleefd daar met prachtige visserij aan licht materiaal wanneer de omstandigheden het toelieten. Binnenkort komt er natuurlijk een uitgebreid verslag van met veel foto's. Ook hebben we geprobeerd het een en ander te filmen en dit zullen we op youtube gaan zetten.

Tot het eerste deel van het verslag van de vakantie!

Groeten Chris

Blijven volhouden

Zaterdag was het weer zo ver, samen met Roland wezen zeebaarzen. De dag begon goed met na een klein half uurtje een leuke scholenbaars voor mij. Dat was al een vlot begin zo. Helaas bleek het verder erg taai te worden. Pas 9 uur later wist Roland de tweede van de dag te vangen. Wel een mooie van 63 cm. die voor een mooie dril zorgde.Bijna binnen!

Mooie vis voor Roland

Uiteraard weer teruggezet...

...Om hopelijk wat groter weer terug te komen.

We zijn tot het donker gebleven maar het leverde verder niets meer op. Deze dag 11 uur gevist en ieder één baars weten te vangen. Het is wel eens makkelijker geweest... Komend weekend weer een nieuwe poging. Misschien dat ze het dan wat beter doen rond springtij.

Groeten,

Chris & Roland
Zeebaarsshop.nl

Moeilijke visserij momenteel

Afgelopen week er met Roland twee keer op uit geweest. We hebben woensdag avond gevist waar Wouter ook van de partij was. Verder hebben we vrijdag met z'n tweeën een lange dag gemaakt. Dat het nog steeds erg lastig is om wat te vangen bleek wel weer.

Eerst woensdagavond. We waren dus met z'n drieën en konden zo mooi een paar stekken goed uitvissen. De visserij was gewoon erg moeilijk. Op slechts één plekje kwam na een half uurtje de beet er een heel klein beetje in. Roland miste een aanbeet omdat hij niet zat op te letten en daardoor zijn lijn een grote lus was gegaan door de stroming. Maar goed, toch een teken van leven. Niet lang daarna was het ook mijn beurt om mis te slaan. Ook ik stond niet op te letten en was wat om me heen aan het kijken en aan het praten met Roland. Toen ik toch eens kijk waar mijn dobbertje was, kon ik hem nergens vinden en sloeg maar aan. Uiteraard mis... Snel opnieuw ingegooid en ik was nu wel bij de les. En al vrij vlot schoot mijn dobbertje weer vlot de diepte in. Even twee tellen wachten en aanslaan. Nu wel raak en een leuke zeebaars was het resultaat. Terwijl ik deze aan het onthaken was, verzilverde Wouter ook een aanbeet en zo konden we met zijn tweeën op de foto. Altijd leuk natuurlijk.Leuke dubbelvangst

Helaas was het hierna gedaan met de aanbeten, ook op twee andere stekken geen teken van leven. Tegen het donker weer richting huis gegaan. Vrijdag zou de volgende poging zijn, hopelijk zou het dan wat minder taai zijn.

Roland en ik vertrokken vrijdagochtend redelijk op tijd en de planning was om tot het donker door te vissen. Het bleek een ongekend taaie dag te worden. Pas halverwege de middag na een stek of 4 te hebben afgevist wist Roland de eerste te vangen. Een leuke scholenbaars. Hierna bleef het weer een paar uur stil. We gingen wat eten halen om zo weer wat energie te hebben voor de avond. We hoopten dat het in de avond toch wel iets beter zou gaan. Gelukkig ging dit ook wat beter. Op de zoveelste stek was het dan toch Roland die vloekend een aanbeet miste. Aanslaaan met een open beugel is natuurlijk niet de manier om een haak te zetten. Vlak daarna stoof mijn mijn dobbertje schuin weg. Na de aanslag gelijk een paar meters door de slip en dit herhaalde zich een aantal keer. Voelde als een mooie vis. Na een minuut of 5 genieten van de felle korte runs kon de vis geland worden. Hij bleek toch een stuk kleiner als gedacht.Mooie vis die vocht als een leeuw!

Maar met 59 cm. toch een prachtige vis en eindelijk ook de eerste vis van de dag voor mij. Na 8 uur vissen werd het ook wel tijd... Helaas bleef het hier na deze vis bij en besloten we nog één stek aan te doen. Op de laatste stek aangekomen was het Roland die na een half uur een mooie vis wist te vangen van 58 cm.Op het einde nog een mooie vis voor Roland

We hebben op deze stek nog een uur verder gevist maar dat mocht helaas niet baten. Op de weg terug kwamen we tot de conclusie dat het vandaag wel erg taai was, bijna 11 uur gevist en "slechts" 3 baarzen weten te vangen. Hopelijk gaat het de volgende keer ietsje beter.

Groeten,

Chris & Roland
Zeebaarsshop.nl

Oneerlijke zondag

Afgelopen zondag was het gelukkig weer tijd om te gaan zeebaarzen. Samen met Roland en Wouter weer richting de Europoort getrokken om te kijken of we met de stevige wind die er stond hopelijk een paar mooie vissen konden vangen. Op de eerste stek wilde het niet lukken, na een goede 1,5 uur geduldig gevist te hebben besloten om verder te gaan naar stek nummer 2. Hier zouden we precies een mooi tij mee kunnen pakken wat vaak wel iets oplevert. Gelukkig was dit ook nu weer het geval. Roland wist na een klein kwartiertje de eerste aanbeet te verzilveren met een mooie zeebaars van 51 cm.De eerste mooie vis voor Roland

We bleven nog even doorvissen hier om te kijken of er misschien nog meer zouden zitten. Niet veel later was het Roland die een teleurstellende kreet sloeg omdat hij een aanbeet had misgeslagen. Toen hier na een half uurtje geen teken van leven meer was zijn we vertrokken naar stek 3. Hier ging het allemaal wat moeizaam en het duurde ruim een uur voordat Roland een mooie vis wist raak te slaan. Zijn L.C. ESGII ging goed krom en het leek erop dat dit een mooie vis zou zijn. Aangezien het een behoorlijk gladde bedoeling was waar we stonden was enige samenwerking nodig om de vis veilig te landen.Prachtige vis!

Deze zeebaars was wel een stukje groter dan de vorige, na meting bleek deze dan ook 60 cm te zijn. Niet verkeerd! Helaas zou dit de enige vis zijn die op deze stek trek had. We zijn dan ook verder gegaan naar de laatste stek waar we zouden gaan vissen. Hier bleek de zeebaars wat meer actief te zijn. Helaas voor Wouter en mij waren de aanbeten oneerlijk verdeeld en kreeg Roland ze allemaal. Hij kreeg het echter voor elkaar om elke van die 5 aanbeten te missen of de vis te lossen! Hij werd er helemaal gek van. Wouter en ik konden er wel om lachen maar opmerkelijk was het wel. We besloten toch eens te kijken naar de haak en wat bleek, de punt was niet goed meer! Dit verklaarde dus de missers en lossers. Jammer dat we dat niet eerder hadden gecontroleerd. Maar in ieder geval weer een wijze les voor het vervolg, controleer regelmatig je materiaal, anders kost het je een paar vissen.

Groeten,

Chris & Roland
Zeebaarsshop.nl

Het wordt beter!

Na de eerste zeebaars van Roland vorige week was het natuurlijk tijd dat ook ik de eerste zou gaan vangen dit jaar. Afgelopen zondag zou het moeten gaan gebeuren. We vertrokken lekker op tijd zodat we een lange dag konden vissen. Want ja, die eerste zeebaars zou ik toch graag vangen :-)

Op de eerste stek waren de omstandigheden goed, een mooie stroming en een mooie golfslag op het water. Helaas bleek hier de zeebaars niet aanwezig te zijn. Na een kleine 1,5 uur nog geen enkele aanbeet gezien. Roland kwam vlakbij staan en dachten eraan om eens te gaan verkassen tot zijn dobbertje langzaam wegzakte. De bodem of stenen kon het niet zijn dus sloeg Roland snel aan. Zijn hengel sloeg gelijk dubbel een een lange run volgde. Helaas werd het geluid van de gierende slip abrubt onderbroken en veerde zijn hengel terug in een rechte positie... Dat was flink balen! De voorslag bleek vlakbij de haak door geschuurd te zijn. Na deze onfortuinlijke gebeurtenis nog een half uurtje door gevist met nieuwe hoop op actie. Maar deze bleef uit en we besloten een nieuwe stek op te zoeken.

Op de tweede stek duurde het niet eens zo heel lang toen Roland plots opsprong en aansloeg. Even later kon er een leuke zeebaars geland worden van ongeveer 45 cm. Deze mocht na een foto weer snel terug.Leuke start

Na de vangst van Roland begon ik hem toch wel te knijpen, Roland had al 2 aanbeten gehad deze dag en ik zelf heb het dobbertje nog geen enkele keer zien bewegen, laat staan wegschieten. Een kwartier later toen ik rustig naar mijn dobbertje zat te staren zag ik plots enkel nog 2 kringen op de plek waar eerst het dobbertje stond. Ik dacht nog, hoort daar geen dobbertje te staan? Ongeveer een honderste seconde later besefte ik dat het een aanbeet was en sloeg snel. Gelukkig werd dit beantwoord flink protest aan de andere kant. Na een korte strijd kon ook mijn eerste baars van 2011 geland worden!Mooie start met 54 cm!

Na deze zeebaars viel het ook hier weer stil en zijn we weer verkast. Hier was het erg moeilijk vissen door de wind. Dat bewees Roland ook door 2 aanbeten te missen. Gelukkig was het de derde keer wel raak en was opnieuw een zeebaars van rond de 45 cm. even de klos. Het half uur hierna geen actie meer gezien. We hadden nog wat tijd over en besloten nog een plekje aan te doen. Dit pakt voor Roland super uit. Hij gooide in, en ongeveer 20 seconde later schoot zijn dobber ervan door. Na de aansloeg was de slip regelmatig te horen en ook de hengel liet zien dat het om een mooie vis ging. Na een kleine 5 minuten pakte ik de vis uit het water.Prachtige zeebaars!

Deze zeebaars leek er meer op en hij of zij bleek 64 cm te zijn. Een prachtige maar toch nog erg magere zeebaars. Maar goed, het is natuurlijk nog vroeg in het seizoen en ze zullen snel weer op krachten zijn. Na de vlotte start helaas geen aanbeten meer gehad. We besloten het voor gezien te houden en weer richting huis te gaan.

Terugkijkend kunnen we wel zeggen dat het seizoen nu toch echt begonnen is. Op elke stek waar we gevist hebben wel een teken van leven gehad. Nog niet de aantallen maar het begin is er. Laten we hopen op een mooi zeebaarsseizoen!

Groeten,

Chris & Roland

Vrijdag de 13de, de eerste Zeebaars!

Ondertussen al weer 2 weken geleden sinds het laatste berichtje van onze kant over het zeebaarzen. We zijn in de tussen tijd nog enkele keren geweest maar helaas tot heden geen succes gehad.

Afgelopen vrijdag samen met Roland weer een poging gedaan in de Europoort. Met de stevige westen wind in combinatie met een lekker zonnetje zat het qua weer wel goed voor de zeebaars. Of ze het al zouden doen was de grote vraag. Op de eerste stek bleek nog geen zeebaars actief te zijn. Na een goede 2 uur zijn we verder gegaan naar een andere stek. Ook hier nog geen actie. Door naar stek 3 waar de omstandigheden gewoon goed waren, mooi onstuimig en helder water. We kregen er weer vertrouwen in dat het misschien hier zou gaan lukken. We besloten een flink gebied af te vissen en stonden dan ook een flink eind uit elkaar. Na ongeveer een half uur hoor ik Roland vaag schreeuwen, ik kijk naar rechts en zie hem daar staan met een mooie kromme hengel Yess! De eerste van 2011 is een feit! Ik ging snel zijn kant op om zo nodig te assisteren. Roland had het allemaal goed onder controle en tegen de tijd dat ik aankwam kon deze baars gelijk op de foto.Met 58 cm. een prachtige start voor Roland!

Na de foto ging de baars vanzelfsprekend weer snel terug. We kregen een enorme boost aan vertrouwen en hoopte stiekem dat het nu helemaal ging gebeuren... Dat bleek helaas niet het geval, 3 kwartier later nog steeds geen beet gezien. Tijd om de verkassen dus. Maar ook de laatste stek bleek verlaten. Toen het bijna donker was zijn we weer terug naar huis gegaan.

De voldoening was groot deze vrijdag de 13de, na een aantal eerdere sessie nu eindelijk het eerste resultaat! We gaan beginnen!

Groeten,

Chris & Roland
Zeebaarsshop.nl