woensdag 24 augustus 2011

Visvakantie 2011 Noorwegen Hitra, Angelamfi Grefsnesvagen Deel 1

Na lang wachten was het dan eindelijk zover. Het was maandagochtend 4 uur 11 juli 2011. Het moment dat we zouden vertrekken voor onze 10-daagse visvakantie naar de locatie Angelamfi Grefsnesvagen op het eiland Hitra in Noorwegen. Naast Roland was Wouter dit jaar ook van de partij. Hij is nog nooit in Noorwegen geweest, laat staan om te vissen. Het zou voor hem een extra spannende en vooral leuke ervaring worden.

De Colorline

Van binnen net zo imposant als van buiten

Het eerste deel van de reis bestond uit ongeveer 6 uur rijden richting Kiel voor de overtocht met de Colorline. Dit ging vrij voorspoedig en rond het middaguur konden we inchecken. De overtocht zelf was erg relaxed, er is ook van alles te doen aan boord van de Color Magic. Wij hielden het bij een paar biertjes en daarna een beetje op tijd naar bed. De volgende ochtend rond half 8 opgestaan, even een ontbijt genuttigd en van de boot af.Aankomst in het Oslofjord


Bijna vanzelfsprekend werden we er door de douane uitgepikt, want 3 jongere kerels moet je natuurlijk niet zomaar laten doorrijden… We hadden hier ons thuis al goed op voorbereidt en natuuuuuurlijk hadden we ons netjes aan de limieten gehouden welke mooi in het zicht lagen. Na wat vragen en het doorneuzen van enkele tassen met kunstaas wenste de beste meneer ons nog een fijne vakantie en konden we doorrijden. Dit was gelijk de start van het laatste deel van de reis, de rit door Noorwegen over de E6 en de 3 richting de accommodatie. Toen we een stuk voorbij Oslo waren en midden in de natuur zaten, vlogen de tijd en kilometers voorbij. Het is echt een prachtig land en we zaten alle 3 te genieten.De Noorse wegen bevielen ons goed!

Bijna bij de Hitra Tunnel

En op naar het eiland Hitra!

Rond een uur of 7 kwamen we aan bij Angelamfi Grefsnesvagen. We hadden onderweg alvast wat boodschappen gedaan zodat we dat in ieder geval niet meer hoefde te doen de komende dagen. Er was helaas niemand aanwezig maar na een telefoontje bleek de sleutel in de deur van ons huisje te zitten en konden alvast de spullen uitladen. Toen Jaci wat later op de avond aankwam om alles af te handelen spraken we af om de volgende morgen 9 uur de boot door te nemen om te kijken hoe alles werkte. Dat vonden we prima, konden wij mooi een beetje bijkomen van de toch wel lange zit.Links boven is ons huisje voor de komende 10 dagen.

Na het eten besloten we natuurlijk wel om even vanaf de steiger te vissen met een klein shadje. Wellicht dat we wat zouden vangen… Roland zijn eerste worp leverde een mooie gul op van maarliefst 73 cm! Zo welkom in Hitra! Kijk dat was een prachtige start. We hebben die avond tot een uur of 2 gevist en totaal 8 gulletjes gevangen van tussen de 30 en 60 met die uitschieter van Roland. Ook bleek er genoeg schar te zitten en niet van die kleintjes. Er kwamen gewoon serieuze lappen boven van dik 35 tot tegen de 40 cm. Dit soort vangsten van de steiger voor de deur beloofde natuurlijk wat voor de visserij die nog moest gaan komen.

Woensdag 13 juli
Vandaag op tijd opgestaan om samen met Jaci alles na te lopen wat betreft onze gehuurde boot, een Arvor 215 met 100 pk inboard diesel. We kregen nog wat uitleg over het varen dat je goed moest opletten voor ondieptes die met hoogwater niet zichtbaar zijn.Daar ligt hij...

Ons "bootje"

Hierna kon de eerste visdag beginnen. Het waaide nog wel een beetje en we besloten daarom eerst maar eens in de buurt te proberen om te kijken wat er daar op de ondieptes allemaal te vangen was. We gingen lekker licht vissen en met onze verticaalhengeltjes waarmee we thuis op snoekbaars vissen konden we prima uit de voeten met een 70 grams loodkop en een shadje erop. We viste op twee manieren, Wouter en Roland viste kort bij de bodem en ik draaide heel langzaam steeds het shadje naar boven. Alle twee de methode leverde vis op, maar ik kreeg duidelijk meer aanbeten en wist er naast gul ook enkele leuke polakken mee te vangen.Leuke gullen op 5 a 10 minuten varen van de accomodatie

Aan licht materiaal...

... erg leuke visserij!

We hebben zo een hele leuke visserij gehad met een mooi aantal gullen tussen de 50 en de 75 cm. Verder nog wat mooie polakken en wat kleine koolvisjes. Best aardig zo voor de eerste dag. Alle gevangen vis konden we ook weer zonder problemen terugzetten. We hebben tot een uur of 8 in de avond gevist, het zou de volgende dag een stuk beter weer worden met nauwelijks wind. Een mooie gelegenheid om verder de zee op te gaan. Daarom dus wat eerder terug gegaan.

Donderdag 14 juli
De eerste mooie dag waar de wind er eind van de ochtend helemaal uit zou gaan. We konden zo dus mooi nog een beetje uitslapen en rond het middaguur vertrokken we eerst naar Bispoyan. Daar was helaas geen leven te bekennen en het plan was om door te varen naar het bekende paard. Een wel bekende koolvisstek waar het ook erg diep is. Hier hebben we wat driftjes gemaakt en het leverde enkele koolvissen op van zo’n 50 tot ongeveer 70 cm.De eerste koolvis van Wouter

Ook Roland wist een mooie te vangen!

Ze moesten wel van erg diep komen, zo rond de 120 meter diep en goed voor de vis was dat ook niet. Want terugzetten was er helaas niet meer bij. Roland besloot eens te kijken wat er zoal op de bodem zat daar en liet op de top van de berg aan de zwaardere spinhengel een 250 grams pilker zakken naar ongeveer 140 meter diepte. Hier kreeg hij verschillende aanbeten waarvan er eentje toch echt wel een zware vis was. Zijn Illex Ashura Avalanche had niet vaak zo krom gestaan. Ook lompe stompen gaven aan dat het om een serieuze vis ging. Maar helaas loste deze halverwege. Dat was erg jammer. Verder lukte het niet om een vis van die diepte boven te krijgen. Waarschijnlijk kon de haak niet goed genoeg gezet worden, dus we lieten het hierbij.

Het was ondertussen halverwege de middag en de deining die er nog stond werd er ook niet minder om. Af en toe kon je mooi tegen een muur van water aankijken. Dit was voor Roland iets te gortig en hij werd dan ook steeds stiller. We besloten eind van de middag weer terug te varen en de beschutting op te zoeken. We begonnen met het afgooien van wat eilandjes om te kijken of we een mooie polak konden vangen. Dit ging best aardig en we hebben ons prima vermaakt.Het uitgooien van eilandjes staat garant voor Polak!

Daarna zijn we weer naar de stekjes van gisteren geweest. Dit zijn de ondieptes wanneer je vanuit de accommodatie linksaf gaat en dan is het een minuut of 5 a 10 varen. Hier hebben we opnieuw erg leuk gevangen en zaten er weer een paar mooie gullen bij tot zo’n 80 cm. Hier hebben we tot een uur of 9 in de avond gevist en daarna zijn weer teruggegaan.Mooie gul vanaf het ondiepe

De wind zou er nog steeds uitblijven dus waarschijnlijk was de deining die er liep morgen ook wel een stuk minder. In het huisje weer lekker gegeten en daarna nog even vanaf de steiger wezen vissen. Want Wouter wilde dolgraag een lipvis vangen.Wouter heeft eindelijk zijn lipvis gevangen

Dat lukt hem ook en zelf zat ik wat te klooien met een aasvisje op een loodkop om te kijken of er zo misschien een grotere gul te vangen was. Toen ik het zaakje langzaam naar boven draaide zag ik er plots een grijze schim achteraan komen. Ik kon niet zien wat het was, ik draaide wat door tot ik wat beter in het water kon zien wat het was. Het bleek een inktvis te zijn. Die had ik nog nooit gegeven, en dat zou in mijn eentje ook niet gelukt zijn.Ook gewoon inktvis vissen vanaf de steiger...

Het was wel listig om ze boven water te krijgen

Maar met wat teamwork konden we een paar van deze squids boven krijgen

Een inktvis boven krijgen is een echte team effort. Ze pakken namelijk het visje met de tentakels en houden het dan vast. Je kon ze mee naar boven krijgen door superlangzaam de hengel te heffen en dan weer bij te draaien. Als ze dan bijna in het oppervlakte waren moest Roland het net voorzichtig eronder schuiven en met een beetje geluk kon je hem dan scheppen. Zo hebben we ons nog best vermaakt en enkele inktvissen boven gekregen. Uiteraard hebben we ze weer laten zwemmen. Hierna hebben we onder het genot van een paar biertjes een film gekeken en was het tijd om te gaan slapen.

Vrijdag 15 juli
Vandaag was het de bedoeling om begin van de middag uit te varen. Ditmaal zouden we de omgeving rond de vuurtoren van Titran af gaan vissen. Hier heb je vele ondieptes waar je leuk vis zou kunnen vangen.Rond de onderwaterbergen zit soms vis zat...

Maar wild was het niet en ook het formaat van de vis eigenlijk tegen. We besloten te kijken of we vlak bij de rotsen wat op polak konden vissen. Links van de vuurtoren een stukje uit de kant liep een mooie gul van tegen de 100 meter waar het aan weerszijde rap opliep tot zo’n 50 meter aan de ene kant en tot rotsen boven water aan de vuurtorenkant. Doordat er zo goed als geen wind stond, konden we mooi met de stroming van het ondiepe afdriften. Roland en ik gooide een kleine 40 grams pilker naar de kant toe, terwijl Wouter een pilker recht naar beneden liet zakken. Na wat tikken draaide hij deze weer in een rap tempo naar boven, omdat hij niet tevreden was. Ver kwam hij niet, de pilker werd hard gegrepen en zijn hengel klapte dubbel terwijl de slip gierde. Enigszins verbaasd keken Roland en ik naar wat er allemaal gebeurde en vroegen wat er gebeurd was. “Was gewoon mijn pilker aan het binnendraaien en toen werd die gegrepen” was het droge antwoord. Terwijl wouter nog steeds in gevecht was lieten wij ook onze pilkers zakken en draaide die ook snel weer naar boven. En ook wij kregen allebei een mooie beuk en stonden toen ook met een kromme hengel en gierende slip. Na een minuut of 5 had Wouter zijn vis aan de oppervlakte, en het bleek een mooie koolvis te zijn. Super, we hebben een school jagende koolvis gevonden! Toen ook onze vissen bovenkwamen bleken dit ook mooie koolvissen te zijn van rond de 70 a 80 cm. We besloten snel om de pilkers te verwijderen omdat de dreggen toch wel problemen gaven met het onthaken. We wisselde deze om voor 70 grams loodkopen met een 15 cm lange salt shaker in een koolviskleurtje. Zo konden we de vissen gewoon in het water onthaken zonder deze telkens aan boord te hoeven halen. De twee uur die volgde was een waar koolvisfeest.Een van de vele doubletten..

Bijna elke keer dat we de shad snel naar boven draaide werd deze wel gegrepen door een mooie koolvis. Ook op de dieptemeter was duidelijk te zien dat de koolvis actief was, in een gebied van 50 tot 20 meter onder de boot stond het scherm vol met dikke rode strepen die kriskras door het water liepen. Deze visserij was een groot feest, zeker omdat we met erg licht materiaal stonden te vissen. Wouter gebruikte een 28 grams verticaalhengeltje van 2.10 welke regelmatig angstaanjagend ver doorboog. Roland viste met een Illex Ashura Black&Blue van 2.14 met een werpgewicht van 7 tot 14 gram (!) en zelf gebruikte ik de Illex Ashura Lightningbolt van 2.10 met een werpgewicht tot 35 gram. Uiteraard waren de molens wel iets forser in de vorm van een Stradic 4000 en Daiwa 3500 modellen. We wilden dit spektakel graag ook op film vast leggen. Maar helaas bleek de camera onderweg per ongeluk aan gegaan te zijn en stond er 1,5 uur broekzak op de film en was de accu leeg... Helaas één enkele aanbeet kunnen filmen van deze dag. Dat was wel erg jammer. Dit koolvis spektakel duurde ongeveer 2 uur en toen was het ineens over en zag je ook helemaal niets meer op de dieptemeter.Soms een uitschieter naar de 90 cm.

We hebben in die 2 uur ontelbaar veel koolvis gevangen. De grootste waren rond de 90 centimeter maar de meeste zaten zo tussen de 70 en de 80 cm. Helaas niet die ene uitschieter van boven de meter. Maar we mochten zeker niet klagen! Verder zaten er ook nog een paar hele mooie polakken bij, deze beten vaak wanneer we richting de rotsen driften en het steeds ondieper werd. Het ondertussen al weer tegen half 10 en we vonden dat een mooi moment om richting huis te varen en een welverdiende maaltijd te nuttigen samen met enkele koude biertjes.Even bijkomen op ons balkon om half 3 's nachts.

Zaterdag 16 juli
Deze dag stond er helaas iets meer wind. Maar met het koolvis geweld van de dag ervoor nog vers in ons geheugen zouden we het gewoon gaan proberen. Rond het middaguur waren we weer op de plek. Ze bleken nu niet actief te zijn. Dan maar proberen wat er op de bodem zat. Hier wisten we enkele gullen te vangen en een paar mooie schelvissen. We dachten dat het misschien wel aan het tij zou liggen dat de koolvissen zouden jagen. We besloten wat op de bodem te gaan vissen en eind van de middag weer op de koolvis te gaan. Het plan was om wat te gaan “rommelen”op wat dieper water met aas. Roland hing weer een zware 250 grams pilker aan zijn Illex spinhengel in combinatie met twee reepjes koolvis. Wouter en ik gingen voor een lood van 200 gram met een kort wapperlijntje. Hier kwam dan ook een stukje koolvisfile op. We zochten wat bergjes op die rond de 80 a 100 meter diep waren en lieten ons er dan vervolgens overheen driften. Dit ging met vlagen erg leuk. We vingen ontzettend veel lommen tot een cm of 60. Verder had Roland nog een mooie gul. Na een paar uur hadden we toch wel weer zin om met het lichte materiaal aan de slag te gaan. De wind nam helaas ook langzaam steeds meer toe wat ook duidelijk aan de golven en driftsnelheid te merken was. We gingen rond 5 uur weer richting de plek waar de koolvissen het de dag ervoor ook goed deden. De shads met een 100 grams kop gingen weer overboord. Er was een paar keer opdraaien nodig maar daar was dan toch weer de eerste koolvis. Regelmatig kregen we mooie beuken op de snel naar bovengedraaide shads en soms stonden we ook met zijn drieën tegelijk te drillen. Het formaat was wel iets kleiner. Dit lag nu rond de 60 a 75 cm. Misschien dat een enkele richting de 80 ging. Maar dat mocht de pret niet drukken natuurlijk. De camera was nu ook opgeladen en we konden mooi een paar aanbeten en drils filmen. Helaas was de wind dusdanig hard dat er wel veel ruis te horen was. Toen rond een uur 9 de wind nog verder aantrok vonden we het wel mooi geweest. Tijd om terug te gaan en lekker wat te gaan eten.

Binnenkort deel twee van het verslag!

Groeten,

Chris, Roland & Wouter.