Dat bleek dus in flink tegen te vallen. De eerste stek waar we wilden gaan vissen was gesloopt en er stonden al enkele vissers. Dus een klein stukje verder gereden en daar geprobeerd. Na een uur gooien en wisselen van kunstaas had Roland 1 aanbeet gehad en ik helemaal niets. Hier waren ze dus niet actief. We dachten waar we nog heen konden gaan om de middag te vullen. We besloten een flink stuk te rijden om een kleine haven aan te doen waar we al enkele maanden niet waren geweest. Na 3 kwartier rijden waren we er eindelijk. We begonnen snel met vissen. Het was hier niet zo heel erg diep, denk een paar meter dus we konden lekker licht vissen met loodkopjes van 7 gram. Na een half uurtje gooien toch eindelijk de eerste aanbeet en het eerste snoekbaarsje was binnen. Was wel een erg kleintje denk dat die de maat maar net haalde. Snel weer teruggegooid. Kort daarna ving ik er nog 1 die rond de 45 cm was. En ook vlak daarna vlak voor de kant een felle aanbeet van een klein snoekje die ook rond de 40 cm geweest moet zijn. Dat was even een opleving. De aanbeten waren allemaal erg voorzichtig en je moest zo traag mogelijk vissen om een aanbeet te krijgen. Roland wist helaas nog geen vis te vangen.
Het was ondertussen al aardig laat in de middag en je merkte dat het al iets donkerder begon te worden. Roland wilde toch graag wat vangen, want 5 uur vissen en niets vangen daar wordt hij niet echt vrolijk van. Zeker ook omdat we net een uur door de polder gebanjerd hadden in de hoop een snoek te vangen maar zonder succes. We besloten nog even vanaf de overkant de haven te bevissen in de hoop dat de snoekbaars nu wel wakker was. Ook wisselde ik nog eens van kunstaas en probbeerde een zandaal in de kleur Salt & Pepper die ik tegenkwam tijdens het opruimen van mijn zeebaarsspullen. Roland volgde de kleur en deed er een culprit shad aan in de zelfde kleur. Ook besloot ik de manier van vissen eens te veranderen en liet het zandaaltje lekker fel op en neer stuiteren. Daar waren de snoekbaarzen blijkbaar erg van gecharmeerd want na de tweede worp een stevige aanbeet en hangen!
Het was geen kanjer maar wel de grootste van de dag tot nu toe. Toen gingen ze los. Roland die de hele dag al niets ving haakte vlak na mij zijn eerste vis. Die trok de Pezon et Michel gelijk goed krom en ook de slip hoorde je veelvuldig ratelen. Dat was gelijk een hele beste!
Na 5 minuten stevige strijd kon ik hem het water uit tillen. Een prachtige snoekbaars van 74 cm! Roland's dag was ineens helemaal goed. Hij kon ook weer eens lachen sinds lange tijd!
Deze prachtige vis van Roland kon na enkele plaatjes snel weer terug het water in. We vingen in korte tijd allebei nog een aantal mooie snoekbaarzen rond de 50 cm tot 60 cm. Tot mijn zandaal tijdens het zakken gruwelijk hard gegrepen werd. Ook nu kromde mijn Pezon et Michel stokje zich behoorlijk. De snoekbaars aan de andere kant merkte dat er iets niet klopte. En wilde niet meewerken om dichterbij te komen. Maar uiteindelijk kwam hij toch dichterbij en na een 5 tal minuten kon Roland de vis veilig landen. Ook dit was een hele mooie snoekbaars. Stiekem hoopte ik dat deze groter zou zijn maar dat was die niet. Deze prachtige vis was 72 cm.
Mijn dag kon eigenlijk al niet meer stuk maar om ook nog zo'n mooie vis te vangen als afsluiter maakt het allemaal nog mooier. Nadat deze vis weer vrolijk wegzwom hoopte we dat er misschien wel nog grotere te vangen zouden zijn. Maar helaas. Zo plots dat ze actief waren, zo snel deden ze helemaal niets meer. We hebben nog wat van kunstaas gewisseld, manier van vissen maar niets hielp. We gingen maar langzaam richting huis. Onderweg nog napratend over deze toch wel aparte dag. Een hele dag nauwelijks beet, op enkele kleintjes na, en dan in ongeveer 3 kwartier op het einde van de dag een mooi aantal snoekbaarzen vangen waarvan er 2 wel van superformaat! Wat kan vissen toch mooi zijn...
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten