Maandagavond met Roland afgesproken te gaan zeebaarzen. Dit keer eens kijken hoe het in het donker zou gaan. Op de eerste stek wilde we tot het echt donker was met de plug gaan gooien. Dat leverde 1 klein zeebaarsje op. Daarna ging het ook erg hard stromen en werd het tijd om te verkassen. Ik stelde voor om het eens te gaan proberen op een plek waar we al een maand niet meer zijn geweest. Kijken hoe het daar in het donker gaat. De manier van vissen die we gingen proberen was vrij simpel. Een paarse phenomworm met wit staartje op een 7 grams kopje. Dat ingooien en laten afzinken en vervolgens rustig binnendraaien. Het is daar vrij ondiep voor de kant en als je zwaarder vist loop je snel vast. De eerste aanbeet liet lang op zich wachten. We begonnen al te twijfelen of dit wel een goede keus was geweest... Maar zo rond half 11 een ongenadige beuk en gelijk een onhoudbare run. Heb mijn daiwa Luvias nog niet nooit zo horen krijssen! Niet normaal hoe die zeebaars ervandoor ging! Na ongeveer een minuut angsttig toekijken gebeurde het wat je niet hoopt, de lijn viel slap en weg baars. Dat er de nodige verwensingen geuit werden is denk ik wel begrijpelijk... De voorslag bleek doorgeschuurd te zijn, waarschijnlijk had de baars de bodem weten te bereiken en langs stenen of oesters gezwommen. Dat was flink balen.
Mooie zeebaars aan de Paars/witte PhenomwormMaar goed, aan de andere kant, er zat zeebaars! Hoopvol verder gegooid en een half uurtje later weer een mooie aanbeet. Deze zeebaars was van een wat bescheidener formaat maar met een dikke 50 cm. een hele mooie zeebaars. Na deze vis nog 1 aanbeet gehad maar deze miste ik, de dader heeft nog wel een aandenken meegenomen, de helft van de phenomworm. Hierna naar huis gegaan, was alweer tegen 12 uur.
Groeten,
Chris & Roland
Zeebaarsshop.nl
Mooie zeebaars aan de Paars/witte Phenomworm
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten